Ενδομυελικοί όγκοι

Στη μεγάλη τους πλειοψηφία πρόκειται για αστροκυττώματα και επενδυμώματα. Εκδηλώνονται με τα συμπτώματα που αναφέραμε γενικά για όγκους ΣΣ, αλλά πολλές φορές λόγω της ιδιαίτερης τοπογραφίας των νευρικών ινών στο ΝΜ, με ιδιαίτερα παράξενη συλλογή συμπτωμάτων (ανώδυνα εγκαύματα κλπ)

Για τη διάγνωσή τους απαιτείται μαγνητική τομογραφία με σκιαγραφικό. Η διάκριση μεταξύ των δύο απεικονιστικά πολλές φορές είναι αδύνατη και η απάντηση δίνεται από τον παθολογοανατόμο. Πολλές φορές συνοδεύονται από κύστη εντός του νωτιαίου μυελού.

Η αντιμετώπισή τους γενικά είναι χειρουργική. Πρέπει να γίνεται χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις. Γενικά δεν τίθεται ζήτημα παρακολούθησης, αφού εξελίσσονται και τα εγχειρητικά αποτελέσματα είναι καλύτερα όσο καλύτερη είναι η προεγχειρητική νευρολογική εικόνα του ασθενούς.

Το χειρουργείο για τους όγκους αυτούς είναι ιδιαίτερα απαιτητικό, καθώς δεν υπάρχει πάντα διαχωριστικό πλάνο μεταξύ όγκου και φυσιολογικού νευρικού ιστού. Η διεγχειρητική νευροφυσιολογική παρακολούθηση είναι απαραίτητη προκειμένου να εξασφαλιστεί η πληρέστερη δυνατή εξαίρεση του όγκου, χωρίς βλάβη του φυσιολογικού νευρικού ιστού.

Πολλές φορές συμπληρωματική θεραπεία με ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία είναι απαραίτητη.