Project Description
Η πάθηση είναι ιδιαιτέρως συχνή και υποδιαγιγνώσκεται. Ο όρος αναφέρεται πρωταρχικά στη στένωση του σπονδυλικού τρήματος (ή σπονδυλικού σωλήνα), συνήθως από εκφυλιστική υπερτροφία των γύρω ανατομικών δομών (συνδέσμων, αρθρώσεων, οστών). Η διάγνωση γίνεται κλινικά και επιβεβαιώνεται με μαγνητική τομογραφία της ανάλογης μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Δεν συμπίπτει με τη συνήθως αναφερόμενη στην καθημερινή ζωή στένωση μεταξύ δύο σπονδυλικών σωμάτων (του μεσοσπονδυλίου διαστήματος δηλαδή) που γενικά αναφέρεται σε απλές ακτινογραφίες που οι ασθενείς υποβάλλονται.
Ο νωτιαίος μυελός ξεκινά από το σημείο που η σπονδυλική στήλη αρθρώνεται με το κρανίο (κρανιοαυχενική συμβολή) και εκτίνεται μέχρι το Ο1-Ο2 μεσοσπονδύλιο διάστημα στους ενήλικες. Χαμηλότερα οι τελευταίες οσφυοϊερές νευρικές ρίζες πορεύονται ελεύθερα, θυμίζοντας σε παλιότερους ανατόμους την ουρά αλόγου, εξού και η ονομασία τους ως ιππουρίδα.
Συνεπώς, η σπονδυλική στένωση πάνω από το Ο1-Ο2 διάστημα θα πιέσει τον νωτιαίο μυελό προκαλώντας μυελοπάθεια (συνήθως στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης – εικόνα 1), ενώ χαμηλότερα τις ελεύθερες ρίζες της ιππουρίδας (εικόνα 2), προκαλώντας το σύνδρομο της νευρογενούς χωλότητας.
Αυχενική μυελοπάθεια
Συνίσταται στο σύνδρομο που προκύπτει από την πίεση του νωτιαίου μυελού στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης από οποιαδήποτε αιτία, συνήθως όμως εκφυλιστικής φύσεως (κήλη, στένωση κλπ). Κλινικά και στο πλήρες σύνδρομο έχουμε συμπτώματα τόσο από τα χέρια (πόνο, δυσαισθησίες και απώλεια λεπτών δεξιοτήτων – χαρακτηριστικά οι ασθενείς δε μπορούν να κουμπώσουν τα ρούχα τους, χαλάει ο γραφικός χαρακτήρας, τους πέφτουν αντικείμενα κοκ), όσο και τα πόδια (γίνονται άκαμπτα, διαταράσσεται το βάδισμα το οποίο γίνεται σπαστικό, οι ασθενείς αναφέρουν προβλήματα ισορροπίας και πτώσεις). Η θεραπεία είναι σχεδόν αποκλειστικά χειρουργική, συνίσταται σε αποσυμπίεση του νωτιαίου μυελού, στοχεύει πρωτίστως στο να σταματήσει την επιδείνωση των συμπτωμάτων, αλλά συχνά πετυχαίνει και βελτίωση αυτών).
Οσφυϊκή στένωση – νευρογενής χωλότητα
Όπως αναφέραμε νωρίτερα, στένωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης θα συμπιέσεις τις τελευταίες οσφυοϊερές ρίζες. Όταν αυτή επέλθει σταδιακά σε διάστημα ετών, θα προκαλέσει συνήθως κλινικά το σύνδρομο της νευρογενούς χωλότητας, που συνίσταται σε δυνατό πόνο και μουδιάσματα στα πόδια καθώς ο ασθενής περπατάει. Προφανώς και όσο η κατάσταση επιδεινώνεται, η απόσταση που ο ασθενής μπορεί να περπατήσει χωρίς να υποφέρει μειώνεται, ενώ χαρακτηριστικά αρχίζει να γέρνει προς τα εμπρός σε μια προσπάθεια να δώσει περισσότερο χώρο στα νεύρα της μέσης. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι αν ακουμπά σε κάποιο αντικείμενο γέρνοντας πάνω του, όπως για παράδειγμα στο καρότσι του σούπερ μάρκετ, μπορεί να περπατήσει πολύ περισσότερο, καθώς όπως είπαμε δίνει λίγο περισσότερο χώρο στα νεύρα της οσφύος του. Και εδώ η θεραπεία είναι χειρουργική, αλλά ο στόχος είναι η σχεδόν πλήρης απαλλαγή από τα συμπτώματα, από τα στιγμή που τα νεύρα αποσυμπιεστούν επιτυχώς.
Ανάλογα με τη δομή που πιέζεται δύναται να προκαλεί ριζοπάθεια ή μυελοπάθεια
Στη ριζοπάθεια, έχουμε πόνο, μούδιασμα και αδυναμία στις περιοχές και τους μυς που νευρώνει το νεύρο που πιέζεται
Στη μυελοπάθεια τα πράγματα είναι πιο σοβαρά, καθώς ο νωτιαίος μυελός νευρώνει όλο το σώμα.
Υπάρχουν διαφορετικές σχολές σε αυτό το θέμα, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί θα συμφωνούσαν ότι μια επιδεινούμενη μυϊκή αδυναμία λόγω πίεσης σε νευρική ρίζα είναι απόλυτη ένδειξη. Ανυπόφορος πόνος και μούδιασμα, που δεν ανταποκρίνονται σε συντηρητική θεραπεία, συχνές κρίσεις συμπτωμάτων, ήδη υπάρχουσα μυϊκή αδυναμία είναι επίσης ενδείξεις. Σε κάθε περίπτωση αξίζει να αναζητήσετε τη συμβουλή ενός νευροχειρουργού.
Οι ΚΜΔ είναι εκφυλιστικές παθήσεις. Δεν υπάρχει απόλυτη συσχέτισή τους με βαριά φυσική δραστηριότητα. Κάποιες φορές συμβαίνουν μετά από ένα φτάρνισμα ή καθώς σηκώνουμε ακόμα και ένα σχετικά ελαφρύ αντικείμενο από το πάτωμα.